Eigenaarschap is een buzzword in het onderwijs. In de praktijk is het even problematisch als populair. Het lastigst zijn de paradoxen van eigenaarschap. De paradoxen van eigenaarschap raken kernvragen van de pedagogiek. In deel 2 gaat Piet van der Ploeg wat verder en dieper in op de tegenstelling tussen wat beoogd wordt en wat er gebeurt, tussen de naam en het beestje. Hij doet dat aan de hand van een concreet voorbeeld: de zelfbeschrijving van een daltonschool voor basisonderwijs.

iPabo-lector Annerieke Boland opende in november de jaarlijkse Jenaplanconferentie met haar keynote over de wereldverkenningen van het jonge kind. Die vroege stappen in de wereld – van het ontdekken van je schaduw tot het samen bedenken van spelregels – zet een kind al spelend. Anneriekes boodschap: maak van een kleuter niet te vroeg een schoolkind: ‘Er is niks mis met kijken naar taal en rekenen, maar dat zit allemaal al ín het spel van jonge kinderen. Als je goed kijkt naar hun spel, zie je dat dáár het leren gebeurt.’

Enkele eenvoudige feiten: er zijn 24 uren in een dag en een deel daarvan moet je echt wel slapen. Meer nog, kinderen moeten genoeg slapen voor hun gezondheid en hun ontwikkeling. De Vlaamse kinderen hebben bovengemiddeld veel uren les in vergelijking met andere OESO-landen, voor iedereen (nog) meer is wellicht echt geen optie. Ik begin […]

Heel vaak krijgen kinderen goedbedoelde spreekadviezen die averechts blijken te werken.
Voorbeelden zijn: “praat eens trager”, “zeg het eens opnieuw”, “adem eens goed in”,… Hoe meer een kind zo’n adviezen krijgt, hoe meer het bewustzijn groeit en hoe meer stotteren zich verder ontwikkelt.
Een kind leert dat er iets mis is met zijn spreken en gaat het bijvoorbeeld proberen verstoppen. Je reageert dus het best zo neutraal mogelijk door gewoon af te wachten en geduldig te luisteren!

UCLL-lector Mieke Neven schreef een kritisch blogbericht over een courante kleuterklaspraktijk: de weekkalender. Het sluit mooi aan bij dit eerdere bericht van Sanne Feryn en mezelf over de weerkalender. Gewoonten bieden structuur, maar als ze zinloos zijn, betekenen ze vooral tijdverlies.  “Welke dag is het vandaag?”, vraagt de meester terwijl hij  naar de grote kalender op de […]

Thomas More collega Astrid Cornelis legt helder uit hoe je kleine kinderen een essentieel wiskundig begrip duidelijk maakt. Zoals wel vaker overtuigt ze ons ook met dit blogbericht dat een stevige wiskundige basis bouwen veel meer is dan werken aan luidop tellen en cijfers herkennen.

Helena Taelman schrijft: Blij dat ik eens iets over peuters mag schrijven, en dan nog over peuters die zich trager ontwikkelen en uit een lage SES-familie komen. Je hebt er waarschijnlijk ook in jouw peuterklas zitten. De aanleiding van dit blogbericht is een diepgaande studie van een speciaal klasje waarin dergelijke peuters extra gestimuleerd werden in hun ontwikkeling. Wanneer profiteerden deze peuters daar het meeste van?

Door Lauk Woltring. In dit stuk reageert Lauk Woltring op de post van Paul Kirschner “Jongens niet op achterstand in het basisonderwijs” waarin hij een brief van zijn collega Jos Claessen, hoogleraar Onderwijskunde aan de Open Universiteit, bespreekt. Kirschner en Claessen voeren aan dat er geen wetenschappelijk bewijs is voor een achterstand van jongens in het […]

Dit stuk van Johan De Wilde verscheen op de blog Kleutergewijs. Wist je dat er toestelletjes worden verkocht voor 150 dollar die tellen hoeveel woorden ouders met hun baby’s spreken? Stel je voor dat mama’s en papa’s naast hun stappenteller een Starling gaan gebruiken, de eerste om te monitoren of ze zelf voldoende bewegen, de […]

Dit stuk van Astrid Cornelis verscheen eerder op de groepsblog Kleutergewijs De taal van de kunsten is een veelbelovende inrijpoort voor leren (Burnaford, 2007). Een impactstudie van het Wolf Trap Institute wijst op positieve effecten van integratie van dans, muziek en drama voor het wiskunde-onderwijs (Meredith L, Marklein M.B., Song M., 2016). Kunstenaars en leerkrachten […]