Een tijd geleden las ik met een groep schoolleiders het boek ‘Wereldgericht onderwijs’ van Gert Biesta. In dat boek gaat Biesta nog eens terug naar zijn begrip ‘subjectificatie’ (ook wel met persoonsvorming aangeduid). Het is een sleutelbegrip in zijn werk, en tegelijk een van de lastigste om goed te doorgronden. Hij zet het begrip in […]
Dit delen:
Een tijd geleden las ik met een groep schoolleiders het boek ‘Wereldgericht onderwijs’ van Gert Biesta. In dat boek gaat Biesta nog eens terug naar zijn begrip ‘subjectificatie’ (ook wel met persoonsvorming aangeduid). Het is een sleutelbegrip in zijn werk, en tegelijk een van de lastigste om goed te doorgronden. Hij zet het begrip in […]
Dit delen:
Een tijd geleden las ik met een groep schoolleiders het boek ‘Wereldgericht onderwijs’ van Gert Biesta. In dat boek gaat Biesta nog eens terug naar zijn begrip ‘subjectificatie’ (ook wel met persoonsvorming aangeduid). Het is een sleutelbegrip in zijn werk, en tegelijk een van de lastigste om goed te doorgronden. Hij zet het begrip in […]
Dit delen:
Een tijd geleden las ik met een groep schoolleiders het boek ‘Wereldgericht onderwijs’ van Gert Biesta. In dat boek gaat Biesta nog eens terug naar zijn begrip ‘subjectificatie’ (ook wel met persoonsvorming aangeduid). Het is een sleutelbegrip in zijn werk, en tegelijk een van de lastigste om goed te doorgronden. Hij zet het begrip in […]
Dit delen:
Catharsia is de titel van het boek, waarin Sjef Drummen de hele geschiedenis van Agora en Niekée (de voorloper van Agora) uit de doeken doet. Sjef is in de loop van de jaren het boegbeeld van het Agora-onderwijs geworden, maar hij laat niet na de eer te delen met zijn partners-in-crime Jan van der Varst en Bert Sterken. Ik ben heel blij dat Sjef, als kunstenaar, dat boek heeft geschreven, omdat het net als Agora zelf, een boek is geworden dat opvattingen over wat een boek over onderwijs moet zijn – een boek überhaupt – nogal op de proef stelt.
Dit delen:
Een belangrijk thema dat ik nog onvoldoende kwijt kon in mijn blogs over High Tech High is ‘equity’. Ik heb het wel kort aangestipt, als overkoepelend principe van High Tech High, maar heb het voor mijn gevoel onvoldoende recht gedaan. Ik wil er daarom een paar dingen over zeggen, en ik wil het koppelen aan creativiteit.
Dit delen:
Nog steeds pieker ik over mijn leidende vragen: waarom werkt High Tech High zoals het werkt? Hoe monitoren ze dat? En hoe verantwoorden ze dat? Heb ik antwoord op mijn vragen? Ja en nee.
Dit delen:
Ik ben deze studiereis ingegaan met de vraag wat we kunnen leren van High Tech High (en de andere innovatieve scholen die we nog zullen bezoeken) met betrekking tot het verantwoorden van het resultaat op de brede onderwijsdoelen die deze scholen nastreven. Over dat verantwoorden wordt hier verrassend anders gedacht dan bij ons. Een paar observaties.
Dit delen:
Dit is de eerste in een serie posts over de vraag hoe deze scholen omgaan met verantwoording. Saai onderwerp? Misschien, maar toch niet onbelangrijk in mijn ogen. Daarvoor bezoek ik scholen in de VS die ‘brede’ onderwijsdoelen stellen, die niet, of moeilijk zijn te kwantificeren.
Dit delen:
Er is al veel geschreven over het voorstel van Arie Slob om scholen te verplichten les te geven in bepaalde thema’s. Er zijn twee zaken die wat mij betreft nog wat onderbelicht zijn gebleven. Dat is in de eerste plaats de verwevenheid van burgerschapsonderwijs met Nederlandse onderwijscultuur in brede zin. En in de tweede plaats […]
