Eind vorige maand verscheen het langverwachte rapport van de Commissie Beter Onderwijs – een commissie van 7 leerkrachten en 7 experts die in het leven werd geroepen door de Vlaamse minister van onderwijs, en die werd voorgezeten door Philip Brinckman. Het rapport kreeg als titel “Naar de kern – de leerlingen en hun leer-kracht”, beslaat […]

Graag deel ik met jullie een inspirerend Kleutergewijsbericht van collega-lerarenopleider Bob De Clercq (UCLL-hogeschool). Bob schrijft over zijn onderzoek. Prikkelend, ook voor leraren van oudere kinderen. Net voor de coronacrisis in maart 2020 schreef ik een blogbericht over de Kindergartenbioblitz (De Clercq, 2020). Met zo’n kinderbioblitz vertrek je vanuit de spontane ideeën, voorspellingen en vragen […]

De Amerikaanse onderwijsauteur Alfie Kohn schreef in 2011 het stuk Teaching Strategies That Work! (Just Don’t Ask “Work to Do What?”). Na mijn serie posts over denken en kennis (deel 1, 2, 3, 4) en de publicatie van mijn boek De Denkende Klas, leek het me opportuun om die vraag maar weer eens te stellen. Ik heb delen van zijn stuk vertaald en aangevuld met overwegingen van anderen en mijzelf.
Ik realiseer me heel goed dat ik me voor de zoveelste keer op glad ijs begeef. Veel leraren zullen die vraag, “Werken voor wat?” overbodig vinden vanuit de vanzelfsprekende aanname dat we toch weten wat het doel van lesgeven is. Voor anderen is die vraag misschien ronduit verontrustend. Het is heel comfortabel om je werk te doen met de zekerheid dat wat je doet de goedkeuring heeft van de wetenschap. Alfie Kohn is dan een hinderlijke horzel, die ons lastigvalt met ondermijnende vragen.

Op de website van het NIVOZ doen vier auteurs een oproep om te komen tot een nieuw discours over betekenisvolle onderwijswetenschap. De vraag is inderdaad ‘waartoe doen wij onderwijsonderzoek?’ stelt Jan Bransen op zijn blog janbransen.nl.Voor mij is het grootste probleem echter het bestaan van een geïsoleerde, onafhankelijke en zelfstandige onderzoekspraktijk. Zolang die praktijk blijft […]

In discussies over onderwijsvernieuwingen gaat het dikwijls niet over de innovaties en hervormingen zelf, maar over de – vermeende – motieven van de vernieuwers. Ik denk dat er onbegrip onder ligt en geef daarom een top-10 van de opvattingen over onderwijs waar onderwijshervormers tegen ageren en die hun aangezet hebben tot hun ‘vernieuwingen’. Dit artikel […]

Een belangrijk thema dat ik nog onvoldoende kwijt kon in mijn blogs over High Tech High is ‘equity’. Ik heb het wel kort aangestipt, als overkoepelend principe van High Tech High, maar heb het voor mijn gevoel onvoldoende recht gedaan. Ik wil er daarom een paar dingen over zeggen, en ik wil het koppelen aan creativiteit.

Nog steeds pieker ik over mijn leidende vragen: waarom werkt High Tech High zoals het werkt? Hoe monitoren ze dat? En hoe verantwoorden ze dat? Heb ik antwoord op mijn vragen? Ja en nee.

Ik ben deze studiereis ingegaan met de vraag wat we kunnen leren van High Tech High (en de andere innovatieve scholen die we nog zullen bezoeken) met betrekking tot het verantwoorden van het resultaat op de brede onderwijsdoelen die deze scholen nastreven. Over dat verantwoorden wordt hier verrassend anders gedacht dan bij ons. Een paar observaties.

Met kleuters de wereld verkennen kan overal, ook in de stad. Odisee docente Freya Claes toont dat een prikkelende vraag genoeg kan zijn om het onderzoek te starten.

In dit stuk leg ik uit waarom een goede relatie met je leerlingen een voorwaarde zijn voor een goede les. Expertise, didactische vakbekwaamheid en een volle gereedschapskist met onderwijsmethoden zijn belangrijk, maar goed onderwijs begint met een relatie.