De radicaalrechtse oppositiepartij Vlaams Belang is van plan om – als ze ooit aan de macht komt – haar pijlen op het onderwijs te richten. Zoals de krant De Standaard kopte: ‘Vlaams Belang opent klopjacht op “woke vergif” in het onderwijs: tuchtcommissie, sancties en meldpunt‘. Ik stel me even voor hoe het er bij zo’n meldpunt aan toe zou gaan, en hoop van harte dat onderstaande dialoog dystopische fictie blijft.

‘Anti-woke informatiepunt, goedemorgen.’

‘Goedemorgen meneer, ik wou graag een geval van, euhm, woke, in het onderwijs melden.’

‘Zeker, mevrouw, daarvoor bent u aan het juiste adres.’

‘Tja, het is natuurlijk een delicate kwestie. Het gaat over een collega, ziet u, en ik ben iemand die normaal eigenlijk nooit kwaad spreekt over collega’s. Maar dit is zo’n flagrant geval…’

‘Natuurlijk, mevrouw. Dat begrijpen we. U kunt rekenen op onze volledige discretie – niemand zal ooit weten dat deze melding van u komt.’

‘Ha, oef. Wel, het zit zo: ik heb dus een collega die Engels geeft, en die heeft in zijn les een heel verhaal voorgelezen over de Islam en over een bedevaart naar Mekka. Dat vond ik toch wel sterk. Een heel lesuur heeft dat geduurd. Zonder enige aanleiding, zonder toets, zonder grammatica of zo. Gewoon voorlezen – omdat het ramadan was, dan nog.’

‘Dat is inderdaad verontrustend. Weet u ook over welk verhaal het gaat?’

‘Ja hoor. Het heet “The Pilgrim and the Angel”, maar de naam van die auteur kan ik niet onthouden…’

‘We vinden het wel, dank u. En de naam van die collega, en de school waar het voorval zich heeft voorgedaan?’

‘Dat is … u bent zeker dat deze melding niet naar mij terug te leiden is, toch?’

‘Heel zeker, mevrouw. Namen?’

‘Phil Vandensoomer, één woord, twee o’s, op het Veritascollege in Retegem.’

‘Genoteerd. Ik denk dat meneer Vandensoomer binnenkort een bezoekje mag verwachten. Enfin, niet verwachten, natuurlijk. Het is niet dat we op voorhand even bellen, stel je voor!’

‘Euh…ja. Nee, bedoel ik.’

‘Dan wil ik graag enkel nog uw naam mevrouw, gewoon voor intern gebruik, om de werking van onze dienstverlening te optimaliseren.’

‘Is dat echt nodig?’

‘Het is een formaliteit, mevrouw. Weet u – uw telefoonnummer heb ik toch al; het is een kleine moeite om het zelf op te zoeken in de database van het ministerie, maar we hebben altijd liever dat informanten open kaart spelen. We kunnen elkaar vertrouwen, toch?’

‘Ik ben Raphaëlla Bertholdt.’

‘Juist ja… en u geeft Nederlands.’

‘Ja, dat klopt.’

‘Pfeijffer.’

‘Pardon?’

‘U geeft les over Ilja Leonard Pfeijffer?’

‘Euh…ja. Dat is nu eenmaal een grote naam in de hedendaagse…’

‘Jaja, dat klopt. U leest ook zijn essays in de klas?’

‘Essays…’

‘Essays over democratie. Fascisme. U weet wel. Woke propaganda, verschijnt in een linkse vod die zichzelf een krant noemt.’

‘Ik heb… ik dacht… hoe weet u dat?’

‘Het zit echt overal he, in het onderwijs. Gelukkig hebben we deze informatielijn nu – nog geen halfuur geleden kregen we een telefoontje over u. U hoort nog van ons, mevrouw.’

Dit verhaal verscheen ook in het online magazine Out of This World:

https://ootw-magazine.weebly.com/fiction/ruben-de-baerdemaeker-klik

Het prachtige verhaal “The Pilgrim and the Angel” van E. Lily Yu (je kunt het comfortabel voorlezen binnen een lesuur):

https://www.lightspeedmagazine.com/fiction/the-pilgrim-and-the-angel

De essays van Ilja Leonard Pfeijffer verschijnen tweewekelijks in De Morgen.