Heel vaak krijgen kinderen goedbedoelde spreekadviezen die averechts blijken te werken.
Voorbeelden zijn: “praat eens trager”, “zeg het eens opnieuw”, “adem eens goed in”,… Hoe meer een kind zo’n adviezen krijgt, hoe meer het bewustzijn groeit en hoe meer stotteren zich verder ontwikkelt.
Een kind leert dat er iets mis is met zijn spreken en gaat het bijvoorbeeld proberen verstoppen. Je reageert dus het best zo neutraal mogelijk door gewoon af te wachten en geduldig te luisteren!