
Deze column van Barend Last verscheen eerder op zijn LinkedIn pagina. Er moet me wat van het hart. We hebben namelijk in Nederland een nieuwe nationale sport: het onderwijs bekritiseren alsof het een voetbalwedstrijd is. Schreeuwend, fluitend, met vurig negatieve leuzen, en af en toe een wc-rol of rookbom het veld op. En net zoals […]

Jan Fasen schreef: Afgelopen maandag las ik een artikel van Sezgin Cihangir in NRC. Hij zet zich af tegen experimenteel onderwijs en stelt dat ‘directe instructie’ de enige methode is die kinderen een stevige basis geeft voor hun verdere ontwikkeling. Bij directe instructie draagt een leraar, met hulp van een daarvoor ontwikkeld model, kennis over aan leerlingen in de klas. Iedereen kent het, heeft er in zijn schooltijd uitvoerig kennis mee gemaakt, want sinds jaar en dag is het vermoedelijk de meest toegepaste methode op scholen. Maar als die manier van werken de beste en enig juiste is voor goed onderwijs en scholen al sinds mensenheugenis ermee werken, hoe is het dan mogelijk dat we jaar op jaar van de inspectie horen dat ons onderwijs onder de maat is?
Het Grondwettelijk Hof heeft net de nieuwe Vlaamse eindtermen voor de 2e en 3e graad naar de prullenmand verwezen. Wat de toekomst moet brengen, lijkt niemand echt te weten – en misschien is dat wel prima. Je moet toch weten waar je heen wilt. Dat lijkt een volstrekt logische aanname, en het is de onuitgesproken […]

Herblogd van Kris Van den Brandens blog Duurzaam Onderwijs. Er is een nieuwe versie van het onderzoeksgebaseerde Framework for Teaching van de Danielson Group op komst. Op basis van onderzoek naar de relatie tussen onderwijs en leren bakende deze onderzoeksgroep een 70-tal kenmerken van effectief leraargedrag af (voor een preview van de nieuwe versie, zie […]
“De leraar maakt het grootste verschil”: volgens Hargreaves en Fullan (2012) wordt die uitspraak al jaren faliekant misbegrepen. Niet de individuele leraar heeft de grootste impact op de ontwikkeling en schoolprestaties van leerlingen, maar goed samenwerkende teams van leraren. Die maken samen het grootste verschil. In Hattie’s meta-analyses heeft “collective teacher efficacy” inderdaad een sterkere impact dan individueel leerkrachthandelen, en blijkt die collectieve factor zelfs een van de meest krachtige hefbomen voor effectiever onderwijs te zijn.
Deze blog is een verbreding en verdieping van mijn blog in het septembernummer van Didactief. Ik las net Robert Peal’s boek Progressively Worse: The Burden of Bad Ideas in British Schools waarin hij de opkomst van progressief onderwijs in het Verenigd Koninkrijk en de effecten daarvan op de onderwijskwaliteit, leerlingprestaties en leerlinggedrag beschrijft. Het voldoet […]

Dit is een gastblog van Jaap Dronkers, de hoogleraar onderwijssociologie die jaarlijks in verschillende media lijsten publiceerde waarin scholen cijfers kregen voor de kwaliteit van hun onderwijs. In deze bijdrage aan Onderzoek Onderwijs betoogt hij dat scholen met een grote populatie leerlingen met een sociaaleconomische achterstand niet onvermijdelijk slechter zijn dan scholen met meer bevoorrechte leerlingen. Omgekeerd blijken scholen met een […]
Deze bijdrage verscheen eerder op de Onderwijskunde in Utrecht blog. Op uitnodiging van het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap schreef Edith Hooge dit jaar een essay over onderwijsbestuur onder de titel “Hoge verwachting, vrije uitvoering, stevige sturing”. Hooge is bijzonder hoogleraar ‘multilevel governance’ aan de TiasNimbas Business School van de Universiteit van Tilburg, en […]