Vrijdagavond gaf ik voor SOK een soort van masterclass en tot mijn verbazing had iets dat ik langs mijn neus vertelde, nogal wat impact bij de mensen. Er zijn namelijk twee recente grote studies gepubliceerd die serieuze kanttekeningen plaatsen bij het mindset-verhaal van Carole Dweck.

Dit zijn de twee studies waarover ik op mijn Engelstalige blog berichtte:

• Een dubbele meta-analysis
• En een zeer grote (meer dan 12000 kinderen), goed uitgevoerde studie op het zelfde thema.

De resultaten zijn van beide studies zeer gelijklopend:

• het effect van een growth mindset-benadering is echt wel klein
• het effect van deze benadering is enkel bij bepaalde groepen (soms nog steeds licht) effectief en bij andere niet of nauwelijks effectief.

Vooraleer je nu denkt dat ik met 2 studies de mindset-theorie naar huis stuur, is het antwoord een pak genuanceerder (al is er al langer iets aan de hand met onder andere mislukte replicaties van het originele onderzoek).

Door het werk van Hattie zijn we al een tijdje geobsedeerd door zijn vrij arbitraire grens van 0.4 als moment waarop een aanpak echt meerwaarde begint te bieden. Kleinere effecten zouden niet belangrijk zijn. Probleem is echter dat aan elke aanpak een kostenplaatje en tijdsinvestering hangt die vaak te weinig bekeken wordt. Concreet: sommige aanpakken leveren misschien minder op, maar dat is niet erg want ze kosten weinig tijd en moeite terwijl andere aanpakken misschien meer effect hebben, maar net zeer veel moeite en investering vergen. Dit is een redenering die je ook bij de EEF Toolkit ziet terugkomen.

Mindset is een relatief kleine interventie dus is een klein effect niet noodzakelijk slecht. Meer nog, veel interventies in onderwijs hebben meestal beperkte effecten en quasi nooit bij iedereen evenveel. Toch zijn deze onderzoeken een belangrijke waarschuwing om niet te hoge verwachtingen te hebben en realisme vast te houden (iets wat Dweck zelf ook al eerder aangaf).