Larry Cuban schreef op zijn blog het stuk The Sham and Shame of “Best Practices” dat ik eenieder aanraad te lezen. Hij vergelijkt het gebruik van ‘best practices’ in het onderwijs met dat in de gezondheidszorg en komt tot schokkende conclusies over zg. ‘gouden standaarden’ waarop beleid gebaseerd is.

In twee eerdere blogs hebben Flip Schrameijer en ik (hier en hier) de vergelijking met de gezondheidszorg gemaakt. We kwamen o.a. tot de conclusie dat we grote vraagtekens kunnen zetten bij de betrouwbaarheid van sommige onderzoeksmethoden en dat het blind uitvoeren van protocollen tot rampen kan leiden. Dat geldt voor het onderwijs zowel als voor de gezondheidszorg, al zullen die rampen in het eerste geval zelden dodelijk aflopen.

Het gebruik van ‘best practices’ en protocollen sluit het risico in dat de uitvoerders hun eigen kritische bewustzijn en creativiteit uitschakelen. Larry Cuban schrijft daarover:

Even in medicine. Jerome Groopman recently reported startling reversals in “best practices.” Based upon rigorous studies, an expert panel of medical researchers recommended to Medicare, for example, that it was a “best practice” to control blood sugar levels for very sick patients. “That measure of quality, ” Groopman said, “was not only shown to be wrong [by subsequent studies] but resulted in a higher likelihood of death when compared to measures allowing a more flexible treatment and higher blood sugar.” Groopman listed reversal after reversal of Medicare approved “best practices” for treating kidney disease, pneumonia, congestive heart disease, and other conditions. Need I mention the “best” age for women to have mammograms?

[A] “one-size-fits-all” mechanical procedure differs from prescribing a “best practice” for a complex disease such as diabetes, congestive heart failure, or breast cancer. Not making this critical distinction leads experts to overreach in their recommendations to practitioners and, in time, turn a “best practice” such as hormone replacement therapy for women into a fad. A similar situation plagues school reform.

Het is verleidelijk om hier voorbeelden uit het onderwijs te citeren, maar het is leuker die op Larry’s blog te lezen, waar ook toepasselijke cartoons staan.

OK. Nog één opmerking. Cuban benadrukt nog eens dat het onderwijs gedreven wordt door waarden (‘value-driven‘) en niet door de resultaten van onderzoek (‘research-driven‘). Zie ook het motto boven deze groepsblog. Hoe belangrijk het is om aan die gedachte vast te houden, toont hij in zijn blog aan. Lees meer hier.