Er verschenen in de media en op mijn persoonlijke blog al verschillende posts over het nieuwe OESO-rapport over de vaardigheden van volwassenen dat gisteren werd gepresenteerd. Spontaan kijk je naar je eigen land en probeer je conclusies te trekken. Maar als het stof wat gaan liggen is, dan kijk je al eens naar de andere regio’s.
Zo is het homeles in het Verenigd Koninkrijk waar vooral de jongste bevraagde groep maar even goed scoort als de oudste groep, dit in tegenstelling met de andere landen. De Conservatives en Labour rollen spreekwoordelijk over straat om elkaar de schuld in de schoenen te schuiven omdat dit als een vernedering ervaren wordt voor het Britse onderwijs.
In het Nederlandse rapport dat onlangs op een alternatieve manier naar vergelijkingen tussen landen keek, bleek de UK ook al zeer bedenkelijk te scoren.
Men zegt soms dat succes vele vaders kent en mislukking slechts een of geen. Toch is het volgens mij niet eenvoudig om nu zomaar de oorzaak aan te wijzen. Tegenstanders van onderwijshervormingen zouden het op het comprehensieve kunnen wijzen, maar dan zit je met een probleem met Finland, alhoewel Duitsland het ook niet slecht doet. Eventueel kan het liggen aan de vele ongekwalificeerde leerkrachten, maar dan zou het probleem bijvoorbeeld in Nederland en Vlaanderen ook mogelijks moeten bestaan en beide landen scoren meer dan behoorlijk voor verschillende van de onderzochte elementen.
Pasi Salhberg vraagt zich op twitter af of het misschien aan GERM ligt, Global Education Reform Movement, en het zou kunnen omdat ook de VS en Noorwegen niet bepaald positief uit de lijstjes komen, maar ook dit is niet eenvoudig vast te stellen.
England's young people near bottom of global league table for basic skills. GERM to blame? http://t.co/9enQGXuLhh @HargreavesBC
— Pasi Sahlberg (@pasi_sahlberg) October 9, 2013
Pleitbezorgers voor publieke ranking van scholen hebben wellicht nu ook wat men in het Engels noemt ‘a field day’ en ik verwacht ook nog een grote discussie over benaderingen van taal- en rekenonderwijs.
Misschien zou een benadering als in de luchtvaart hier wel interessant zijn. Als een vliegtuig neerstort komt er een heel team onderzoeken wat de oorzaken kunnen zijn om dergelijke rampen in de toekomst te vermijden. Mogelijks is dit zelfs interessanter dan te kijken naar best practices. Wel moet dan die onderzoekscommissie een belangrijke slag onder hand houden, de fout kan ook nog steeds liggen bij degene die de crash vaststelde.
Ondertussen voel ik vooral mee met de ouders, kinderen en leerkrachten in Groot-Brittannië. Wedden dat de leerkrachten en ouders ook daar het beste voor hun kind willen?
