Een artikel waar een paar dingen aan rammelen: over kleuters en EDI

Gisteren kreeg ik een paar keer dit artikel doorgestuurd over Expliciete Directe Instructie en kleuters. In het artikel waarschuwen lector Ronald Keijzer (Hogeschool iPabo) en onderwijsadviseur Geeke Bruin-Muurling voor de bijsluiter. “Kinderen worden hier vooral ongelukkig van.”

Er rammelt wel wat aan het artikel, zoals bijvoorbeeld:

  • Onder het label Theoretisch Fundament, stellen de auteurs: “Een belangrijke theorie waar EDI op aangrijpt is de zogenaamde cognitive load theory (CLT) (Sweller, Ayres, & Kalyuga, 2011).” Als dit het theoretisch fundament zou zijn, dan is dat straf. Deze theorie dateert namelijk uit 1982, terwijl Directe Instructie teruggaat tot het begin van de jaren 60.
  • En dan hun belangrijke waarschuwing: “Verschillende onderzoeken laten zien dat kinderen hier namelijk vooral ongelukkig van worden en dat de gerealiseerde leerwinst hoogstens zeer tijdelijk van aard is (Gray, 2015; Bjork & Bjork, 2011).”
    Deze twee bronnen voor deze waarschuwing zijn apart te noemen. Het hoofdstuk van Bjork en Bjork gaat hier helemaal niet over. Je kan het zelf nakijken, maar in het hoofdstuk vond ik zelf niks terug over kleuters of deze stelling. De referentie naar Peter Gray is geen onderzoek, maar een blogpost over onderzoek. Hierin staat wel onderbouwing voor deze waarschuwing, maar Peter Gray is naast vooraanstaand psycholoog ook een bekende verdediger van Democratisch onderwijs en tegenstander van schools onderwijs. De blogpost is niet een wetenschappelijke review van alle bevindingen in dit vlak, maar wel een aaneenrijging van onderzoeken die het punt van Gray moeten ondersteunen met trouwens veel discussie in de reacties als gevolg. Verder lijkt de stelling van tijdelijke aard ook haaks te staan op bevindingen van onder andere James Heckman. Voor de stelling dat het tijdelijk kan zijn, is wel degelijk onderbouwing mogelijk met een noodzakelijk extra element: als je het daarna niet onderhoudt, vandaar dat Heckman zelf niet meer spreekt over zijn curve, maar het nu heeft over zijn equation. Heckman zelf zou wel een goede bron geweest zijn voor het pleidooi van de auteurs (check Heckman, Krueger & Friedman, 2004, al wordt die uitvoerig gecounterd in Brown, McMullen, & File, 2019).

Andere onderzoekers hebben op Twitter nog andere gaten in het artikel geschoten, maar ik wil het zelf bij deze voorbeelden laten. Ik heb er geen moeite mee als iemand voor of tegen EDI is en ik vermoed dat weinigen pleiten voor enkel EDI – ikzelf alvast niet. Maar ik heb omwille van dergelijke elementen het echt moeilijk met deze tekst. Het is namelijk voor een lezer zonder veel achtergrondkennis moeilijk om dit alles te weten of te herkennen. Zo wordt foute informatie de wereld ingestuurd en kan er zelfs een schuldgevoel geïnduceerd worden bij leerkrachten. Dit kan hopelijk niet de bedoeling zijn?

Pedro's avatar

6 Reacties naar “Een artikel waar een paar dingen aan rammelen: over kleuters en EDI”

  1. Onbekend's avatar

    Het blijkt maar weer eens dat het schermen met onderzoeken en artikelen zelden echt uitkomst biedt als er een fundamenteel verschil is in visie over inrichting en het doel van je onderwijs. Bij elke visie zijn wel artikelen te vinden die jouw ideeën ondersteunen en als je het er niet mee eens bent zijn er altijd wel weer andere artikelen of argumenten te vinden om aan te tonen “dat het rammelt”. Tijdens de laatste ResearchEd in Nederland (en eerder op de Panama-conferentie) besteedde ik juist expliciet aandacht aan dit probleem (https://files.sgbsg.nl/redeu/uploads/2020/04/21160908/Presentatie-Wim-van-de-Hulst-Panama-conferentie-en-ResearchED-2020.pdf). Het is naar mijn idee jammer dat de auteurs van het oorspronkelijke artikel, en nu ook Pedro in zijn reactie, deze weg kiezen om het ‘gelijk te halen’ door literatuurverwijzingen, respectievelijk dit gelijk te ontkrachten door deze verwijzingen ter discussie te stellen. Dit leidt tot een (verdere) polarisatie in plaats van dat men tracht de waarde van elkaars opvattingen en visie goed te doorgronden en te respecteren.
    Ronald en Geeke, de auteurs van het oorspronkelijke artikel, hebben denk ik gelijk dat het (te) radicaal toepassen van EDI het risico in zich draagt dat het rekenonderwijs te zeer beperkt wordt, o.a. waar het de conceptuele ontwikkeling betreft. Anderzijds zijn er veel leerkrachten die zich juist prettig voelen bij het toepassen van EDI. Die ervaren dat veel leerlingen (juist de zwakkere?) het juist ook prettig vinden om meer concreet instructie te krijgen. Het blijkt dat het goed uitvoeren van ‘rijker’ rekenonderwijs namelijk lastig is en docenten worstelen daar soms mee. En leerlingen worden de dupe als de lat te hoog ligt en de uitvoering niet voldoet. EDI is voor veel leerkrachten dan mogelijk de ‘veiligere’ aanpak.
    Ik denk dat dit gewoon een lastig dilemma is. Maar laten we vooral niet (verder) polariseren en ons gelijk trachten te halen met veel literatuurverwijzingen. Laten we begrip tonen voor elkaars visie en argumenten opdat scholen en leerkrachten in staat zijn om voor hun situatie en voor hun leerlingen het best mogelijke (reken)onderwijs vorm te geven. En die beste oplossing ligt denk ik nooit bij de uitersten (strikte EDI dan wel puur zelf-ontdekkend leren).

    Like

    • Onbekend's avatar

      Beste,
      ik heb bewust zelf een artikel toegevoegd dat hun punt beter zou onderbouwen en heb me bewust niet uitgesproken voor of tegen (E)DI, het enige dat ik suggereer is hetzelfde wat je schrijft op het einde van je reactie.
      Hier ging het me vooral over aangeven dat er in dit artikel behoorlijk feitelijke fouten staan, los van de stelling.

      Like

      • Onbekend's avatar
        Wim van de Hulst 4 juni 2020 bij 15:54

        Hallo Pedro,
        Ik twijfel geenszins aan jouw intenties. Integendeel!!
        Maar ik wilde alleen het punt maken dat het zonde is als de interessante en belangrijke discussie “Wel of geen EDI voor kleuters? (en zo ja, in welke mate?)” verzand in een discussie over bronnen. Maar je hebt natuurlijk gelijk dat, als de oorspronkelijke auteurs wel in belangrijke mate kiezen voor die insteek, dat je ze dan mag (moet) corrigeren als daar onvolkomenheden in zitten.
        Maar het is ook zonde zijn als de hoofdvraag daardoor buiten beeld raakt. Net als Geeke en Ronald heb ik zelf ook moeite met de toenemende populariteit van EDI, en vooral met de vrij absolute wijze waarmee deze aanpak (ook bijvoorbeeld bij bijeenkomsten van ResearchED) vaak gepropageerd wordt. Het is denk ik zeker niet verkeerd dat zij in hun artikel kanttekeningen plaatsen bij die ontwikkeling. Al is het spijtig dat hun verwijt dat (reken)onderwijs dat anders ingericht is dan volgens de principes van EDI vaak karikaturaal neergezet wordt als “maar wat aanrommelen” beantwoordt wordt met de (eveneens onterechte) karikatuur dat EDI kinderen per definitie “ongelukkig zou maken”. Dat lijkt een wat al te boute stelling, die -zoals jij aangeeft- ook nog slecht onderbouwd is…

        Like

      • Onbekend's avatar
        Wim van de Hulst 4 juni 2020 bij 15:55

        Excuses, verzand > verzandt

        Like

  2. Onbekend's avatar

    I would still like a translate widget for this site. Or at least a possibility to see an English version. I know they are rubbish at Dutch, but still.
     

    Like

Geef een reactie op Pedro Reactie annuleren