Zoals steeds is de column van Frederik Anseel in De Tijd een mustread. Het onderwerp is vandaag topvrouwen en -mannen die besluiten het onderwijs in te gaan. Frederik Anseel beschrijft de ervaringen van de Britse Lucy Kellaway die de Nederlandse Merel van Vroonhoven voorging en een topjob vaarwel zei om les te geven. Kellaway is het boegbeeld van Now Teach waarbij anderen dezelfde stap zetten.

Op basis van de ervaringen van die hooggeplaatste zij-instromers noteerde Kellaway deze drie mythes die een belangrijke les kunnen zijn voor mensen buiten het onderwijs:

Mythe één: lesgeven is leuk om te doen en vormt een verfrissend contrast met de saaie zakenwereld. Fout. Lesgeven is lastig en niet iedereen met brains is ervoor geschikt, zegt Kellaway. Ze beschrijft hoe een bankier zich inschreef omdat hij dacht dat het fun zou zijn. Na één dag voor de klas kreeg ze een tekstbericht ‘I hate it. Get me out. Now.’ Voor de klas staan is een uniek talent, laten we het ook zo erkennen.

Mythe twee: het gezapige luilekkerleventje in het onderwijs is niet te vergelijken met het verschroeiende tempo en de cijferdruk van het bedrijfsleven. Niets van, aldus Kellaway. Een voormalig managing director bij het ratingbureau Standard & Poors geeft aan best wel wat moeilijke waters doorzwommen te hebben, maar ‘in vergelijking met mijn leven als lerares was dat relaxed’, beschrijft ze. ‘In de klas sta je voortdurend voor een vijandig publiek dat je elke seconde beoordeelt. Je hebt geen tijd om naar het toilet te gaan. Je staat altijd op de bühne, nooit kan je even uitswitchen.’ Als ze op een moment voor het bord vergeet hoe ze een wiskundig probleem moet oplossen, wordt ze uitgelachen door haar 32 leerlingen. Een traumatische ervaring.

Mythe drie: een economische of wetenschappelijke opleiding gecombineerd met jaren professionele ervaring is voldoende om les te gaan geven. Vergeet het, zegt Kellaway. Ze beschrijft hoe ze ’s nachts piekerend wakker ligt over haar lesplannen, hoe ze worstelt om moeilijke leerstof bevattelijk over te brengen, hoe ze wanhoopt bij haar technologische hulpeloosheid voor de klas. Nederig snakt ze naar elke tip van ervaren lesgevers. Goed lesgeven is een stiel, een kunst, die jaren opleiding vraagt.