Ik beken, disruptie is voor mij een ongelooflijk jeukwoord, niet omdat ik tegen vernieuwing zou zijn, maar disruptie bevat vaak de idee van ‘alles moet op de schop’ voor anders en beter. Of nog erger: alles moet kapot. Maar soms, heel soms, is de vraag hoe anders en nieuw iets wel is.

Deze tweet van Linda toont het mooi:

Wauw! Je neemt een abonnement en dan krijg je toegang tot boeken! Briljant idee. Je hebt zojuist de fokking BIEB bedacht https://t.co/olvVw9HUeN

— Linda Duits (@lalalalinder) March 11, 2018

In de reacties op haar tweet, zitten ook verschillende verwijzingen naar Mr, Disruptie himself, Elon Musk die net de metro en bushalte opnieuw heeft bedacht:

Boring Co urban loop system would have 1000’s of small stations the size of a single parking space that take you very close to your destination & blend seamlessly into the fabric of a city, rather than a small number of big stations like a subway

— Elon Musk (@elonmusk) March 9, 2018

In onderwijs is het niet anders. Veel van wat vandaag als nieuw of disruptief wordt voorgesteld, is soms tot meer dan 100 jaar oud. Ik schreef voor mijn doctoraat een artikel over de (stok)oude roots van (wijlen?) de Steve Jobsscholen en Ken Robinson.

Maar ondertussen heb ik zelf ook een disruptief idee. Een van de nadelen van personaliseren is dat het zo duur en tijdsrovend is, zelfs met de technologie die we vandaag kennen. Daarom is het misschien een idee om jongeren op een of andere manier te groeperen (bijvoorbeeld op basis van iets objectiefs, leeftijd zou een optie kunnen zijn) en die dan samen in een lokaal te plaatsen zodat meer kinderen tegelijk de informatie kunnen krijgen. Omdat focussen belangrijker en belangrijker wordt in een tijd van informatie-overload, zouden we misschien ook thema’s kunnen samennemen zodat de kinderen diepgaand in een bepaald aspect van de enorme hoeveelheid kunnen ingeleid worden. Ik twijfel nog hoe ik dat zou noemen. Vakgebieden of zo? Maar ik zoek nog iets hippers.

Begrijp me niet verkeerd, het is niet omdat iets oud is dat het fout is. En ik wil zeker ook niet zeggen dat wat oud is goed is of het enig zaligmakende. Dit geldt zowel voor mijn als voor de andere ‘disruptieve’ ideeën. Maar vaak heb ik de impressie dat disruptie of vernieuwing vooral betekent dat diegene die het bedenkt behoorlijk weinig historisch besef heeft.