Open de Artikelenkluis

27 september 2018 door Paul A. Kirschner 10 reacties

Deze blog van Monique Marreveld en mij is ook op Didactief te lezen.

In een Opiniestuk in Het Parool van afgelopen donderdag (20 september j.l.) stond dat leerkrachten vrije toegang moeten krijgen tot de online databestanden van wetenschappelijke artikelen om hun lessen te verrijken. Daar zijn wij niet tegen. Integendeel. Iedereen zou toegang moeten hebben tot die artikelen, niet op de laatste plaats omdat ze meestal tot stand zijn gekomen met publieke (lees overheids)financiering van het onderzoek en omdat het reviewproces wordt gedaan door mensen (medewetenschappers van de onderzoekers) die aan universiteiten werken en dus ook betaald worden uit publieke middelen. Toch willen wij vier kanttekeningen plaatsen bij de onderliggende aanname, namelijk dat leerkrachten de artikelen zullen lezen en daardoor beter onderwijs zullen geven.

Kanttekening 1: De meeste docenten die wij tegenkomen (we hebben dit niet wetenschappelijk onderzocht dus we kunnen het verkeerd hebben) zullen die, vooral moeilijk geschreven en Engelstalige, artikelen niet lezen. Als we tot nu toe zulke artikelen aan leerkrachten aanbieden, worden zij of niet aangenomen of vragen leraren of er geen Nederlandse vertalingen zijn omdat zij moeite hebben met het lezen en begrijpen van zulk Engels. Het is dan ook niet het Engels dat men misschien in een roman zou lezen, maar specialistische taal met een eigen grammatica en syntaxis. Dit brengt ons naar…

Kanttekening 2: Leerkrachten begrijpen de gebezigde vaktaal (denigrerend kan je ook spreken van vakjargon van de schrijvers) niet. Zij begrijpen de taal niet, niet omdat zij dom zijn, maar omdat zij de broodnodige vakkennis missen om de artikelen te lezen. Die artikelen worden immers geschreven door wetenschappers voor hun vakzusters en -broeders en zij gaan er, dus, van uit dat die kennis gewoon aanwezig is. En ook al zou de inhoud bekend zijn….

Kanttekening 3: Het uitvoeren van onderzoek, maar ook het kunnen beoordelen van de waarde van wat er in een wetenschappelijk artikel staat, vereist kennis van en inzicht in de gebruikte methodologie en statistiek. Het gaat hier om zaken als gebruikmaken van controle condities (en zo welke?), de vergelijkbaarheid tussen de interventie- en controlegroepen, de grootte van de proefpopulaties, de gebruikte toetsen, enzovoorts. Bijvoorbeeld: Mag je een ANOVA of MANOVA gebruiken van een onderzoek naar samenwerkend leren of moet je een multilevel analyse gebruiken en door de nesting van variabelen hoeveel respondenten per level moet je hebben? Vergeef ons dit vakjargon, maar als een lezer deze zin niet begrijpt of een antwoord niet kan geven, kan die ook niet de methodologie doorgronden en niet beoordelen of de resultaten enige geldigheid hebben. Dit brengt ons naar…

Kanttekening 4: Het pleidooi in het Parool begon met een anekdote (ook geen wetenschappelijk bewijs toch?). Over een (1) Engelstalige leerkracht die dus de wetenschappelijke artikelen in haar moedertaal leest (2) die minstens een universitaire bachelor heeft (nodig, bijvoorbeeld in de staat New York voor het verkrijgen van een tijdelijk lesbevoegdheid) en meestal zelfs een masterdiploma in onderwijskunde en/of de discipline waarin zij onderwijs geeft (eis in New York voor een permanent lesbevoegdheid). Dit is net iets hoger dan wat we van leerkrachten in Nederland eisen om les te mogen geven.

Kunnen we dan niets doen om leerkrachten te laten profiteren van wetenschappelijk onderzoek? Ja, wel degelijk. Wat vind je van de eis dat alle wetenschappelijk onderzoek, in ieder geval onderzoek dat gedaan wordt in en gefinancierd door Nederland, voorzien moet worden van een (liefst) Nederlandstalige publieksvriendelijke samenvatting? En dan niet die samenvatting zoals je die aantreft in proefschriften of de abstract voorafgegaan aan een wetenschappelijk artikel, maar een speciaal voor het veld geschreven samenvatting. Zoiets zouden de universiteiten en overheidsfinancierders kunnen eisen! En als die publieksvriendelijke samenvattingen er zijn, kunnen ze worden geplaatst in een open database die iedereen gratis kan raadplegen.

Prof. Dr. Paul A. Kirschner, Open Universiteit en Monique Marreveld, Didactief

English, onderzoek
, , ,
Paul A. Kirschner's avatar

Over Paul A. Kirschner

Nederlands: Paul A. Kirschner (1951) is Emeritus hoogleraar Onderwijspsychologie aan de Open Universiteit (Nederland), eredoctor (doctor honoris causa) aan Oulu University (Finland), Gastprofessor aan de Thomas More Hogeschool (België) en eigenaar van kirschner-ED. Hij was eerder Universiteitshoogleraar en hoogleraar Onderwijspsychologie aan de Open Universiteit, Visiting Professor Onderwijs met een leerstoel in Leren en Interactie in de Lerarenopleiding aan Oulu University, hoogleraar Onderwijswetenschappen aan de Universiteit Utrecht, hoogleraar Contact- en Afstandsonderwijs aan de Universiteit Maastricht en Visiting Professor aan de Open University of Catalonia (Spain). Hij is een internationaal erkende expert op zijn gebied met meer dan 350 wetenschappelijke publicaties. Hij heeft zitting gehad in de Onderwijsraad in de periode 2000-2004 en de Wetenschappelijk Technische Raad van SURF van 2009-2019. Hij is Fellow van de American Educational Research Association (NB de eerste Europeaan aan wie deze eer werd toegekend), de International Society of the Learning Sciences en de Netherlands Institute for Advanced Study in the Humanities and Social Science of the Royal Dutch Academy of Sciences (NIAS-KNAW). Hij was president van de International Society of the Learning Sciences in de periode 2010-2011. Hij is hoofdredacteur van de Journal of Computer Assisted Learning en commissioning editor van Computers in Human Behavior. Hij heeft veel boeken (mede)geschreven, o.a. Ten steps to complex learning (Routledge/Erlbaum), Op de Schouders van Reuzen en Wijze Lessen: Twaalf Bouwstenen voor Effectieve Didactiek (beiden gratis verkrijgbaar op het web), twee boeken over mythes in het onderwijs Jongens zijn Slimmer dan Meisjes XL en Juffen zijn Toffer dan Meesters (beiden ook in het Engels verschenen), Evidence Informed Learning Design, and How Learning Happens: Seminal Works in Educational Psychology and What They Mean in Practice. Hij schrift ook regelmatig voor Didactief (de kolom KirschnerKiest over wat docenten kunnen met wetenschappelijke resultaten). Hij wordt gezien als expert op veel gebieden en vooral het ontwerpen van effectief, efficiënt en bevredigend onderwijs, computerondersteund samenwerkend leren (CSCL), mediagebruik in het onderwijs en het verwerven van complex cognitieve vaardigheden. English: Paul A. Kirschner, dr.h.c. (1951) is Emeritus Professor Educational Psychology at the Open University of the Netherlands, Guest Professor at the Thomas More University of Applied Science in Mechelen, Belgium, Honorary Doctor (Doctor Honoris Causa) at the University of Oulu, Finland, and owner of kirschner-ED which carries out educational consultancy, masterclasses for teachers, school heads and educational policy makers, and keynotes/presentations at conferences and other educational get-togethers. He is a Research Fellow of the American Educational Research Association, the International Society of the Learning Sciences, and the Netherlands Institute for Advanced Study in the Humanities and Social Science. He is a past President (2010-2011) of the International Society of the Learning Sciences and former member of the Dutch Educational Council and the Scientific Technical Council of the Foundation for University Computing Facilities (SURF WTR). He is chief editor of Journal of Computer Assisted Learning and commissioning editor of Computers in Human Behavior. He has also published more than 350 scientific articles as well as many popular articles for teacher journals. As for books, he is co-author of How Learning Happens: Seminal Works in Educational Psychology, Evidence Informed Learning Design, Urban Myths about Learning and Education and More Urban Myths about Learning and Education as well as of the highly successful book Ten Steps to Complex Learning, and editor of two other books (Visualizing Argumentation and What we know about CSCL). He is seen as an expert in many areas and in particular the design of effective, efficient and enjoyable education, computer-supported collaborative learning (CSCL), media use in education, and the acquisition of complex cognitive skills.
Bekijk alle berichten van Paul A. Kirschner →

10 Reacties naar “Open de Artikelenkluis”

  1. Onbekend's avatar
    Jules Pieters, emeritus-hoogleraar Universiteit Twente Beantwoorden 27 september 2018 bij 22:56

    Ik zou er graag nog een kanttekening aan toe willen voegen. Een wetenschappelijk artikel is naar mijn mening niet bedoeld om de gerapporteerde resultaten onmiddellijk te vertalen in een gebruiks- of publieksvriendelijke toepassing. Daarvoor is het gerapporteerde onderzoek vaak te kleinschalig en bevindt het zich nog in het stadium van ontwikkeling van een wetenschappelijk vakgebied. Zo’n artikel kan snel leiden tot een hype waarvan we na verloop van tijd moeten constateren dat het de zoveelste mythe is. Een wetenschappelijk artikel is bedoeld voor discussie onder vakgenoten. Veeleer verdient het aanbeveling om het werkveld (docenten en andere belanghebbenden) te bedienen met bewezen uitkomsten, bijvoorbeeld via meta-analyses of research syntheses. En deze uitkomsten te benutten in ontwerpgericht onderzoek, waarin een gedegen probleemanalyse voorafgaat aan de bepaling van de werkwijze om vervolgens een interventie daarop te baseren. Naar mijn mening heeft het onderwijs (en vooral de docenten) daar echt wat aan. Een taak voor NRO?

    Like

  2. Onbekend's avatar
    Drs. Irmgard Ballast Beantwoorden 27 september 2018 bij 23:07

    Laten we alsjeblieft ervoor blijven pleiten dat ook de wetenschappelijke originelen in een gratis database geplaatst worden. Daar mogen van mij best die samenvattingen in Jip-en-Janneke-taal naast gezet worden. Er zijn gelukkig nog steeds leerkrachten met een academische graad (zowel in PO als VO), die wel in staat zijn om artikelen op hoger niveau te lezen, die daar ook interesse in hebben en die nu ergerlijk vaak stuiten op die betaalmuur.

    Like

    • Onbekend's avatar
      Pieter Tijtgat Beantwoorden 28 september 2018 bij 09:42

      Beste Drs. Ballast

      Als je een artikel écht wil lezen (en in afwachting van de gratis database), kan je altijd met een vriendelijk mailtje een bewust artikel opvragen aan de (eerste) auteur. Werkt wat mij betreft meestal vrij goed.

      bv.

      Dear Dr. X

      I am a teacher interested in the influence of…

      Therefore it will be much appreciated if you will send me a complimentary copy of the following article:
      X (2017) The influence of X, Journal of X sciences

      Any other relevant papers are welcome as well. Many thanks in advance.

      Eens proberen?

      Like

  3. Onbekend's avatar
    Jacqueline Boerefijn Beantwoorden 28 september 2018 bij 10:36

    Nog een factor: waar haal ik als leraar de tijd vandaan om wetenschappelijke artikelen te vinden en te lezen. Heel graag publieksvriendelijke samenvattingen!

    Academics don’t even read education research, so why should teachers?

    Like

  4. Onbekend's avatar
    Joost van den Donk Beantwoorden 28 september 2018 bij 10:55

    Ik geef les op een hogeschool aan masterstudenten en bachelorstudenten. Het zijn voltijdstudenten van het mbo en het vo en volwassen deeltijdstudenten vaak met jaren ervaring. Veel studenten hebben al een academische graad of hebben onderzoek gedaan. Er is een enorme variatie in niveau onder deze docenten. Natuurlijk is er een groep die moeite heeft met statistiek of Engels, of met onderzoek en wetenschap in het algemeen. Maar er is ook een substatiële groep die het niveau makkelijk aan kan. Er zijn zelfs studenten die u nog iets kunnen leren op wetenschappelijk terrein. Kortom de notie hierboven zie ik vooral als misplaatste angst van een beroepsgroep die vanuit een ivoren over de wereld nadenkt. Dat is kenmerkend voor het onderwijs. Hierarchisch denken. Jammer, want dit is vooral een gemiste kans en de ontkenning van het vak onderwijskunde. Het idee dat mensen kunnen leren van elkaar.

    Like

    • Onbekend's avatar
      Paul Kirschner Beantwoorden 28 september 2018 bij 11:33

      Tja, ik betwijfel zeer dat er een substatiële groep “studenten van het mbo en het vo en volwassen deeltijdstudenten vaak met jaren ervaring” die het niveau van een artikel in Journal of Educational Psychology of Cognitive Science “makkelijk aan kan”.

      Like

  5. Onbekend's avatar
    Alois A Ruitenbeek Beantwoorden 28 september 2018 bij 11:09

    Helemaal mee eens. Ik spreek veel leerkrachten in het PO (ik school ze nl en ben zelf ook leerkracht geweest) en zij zijn inderdaad niet bij machte een wetenschappelijk artikel in het Engels te lezen.
    En naast de Jip en Janneke-samenvatting moet je ook het origineel vrij toegankelijk maken, zoals mw Ballast hieronder bepleit. Het algemene probleem dat je aankaart is de kloof tussen wetenschap en wat er in de klas gebeurt. Die is en blijft onverminderd groot. Wat is daar aan te doen? Allereerst hogere opleidingseisen aan leerkrachten en directies in het PO stellen, en ten tweede moeten wetenschappers zich bezig gaan houden met onderwijsontwikkeling. Ik begin met het eerste punt. Omdat niemand (uitzonderingen daargelaten) in het PO universitair geschoold is zijn leerkrachten en directies overgeleverd aan de ‘kennis’ van onderwijsadviesbureaus. Die kennis is vaak kwakzalverij en ambitieuze directeuren ‘die hun school op de kaart willen zetten’ zijn daar nogal eens gevoelig voor.
    Een voorbeeld? Google ‘onderwijs anders’ (van het KPC) en lees en huiver. Veel van deze educatieve kwakzalverij wordt overigens ‘in de markt gezet’ door onderwijskundigen, die -omdat ze zich te goed voelen om voor de klas te gaan staan- op onderwijsadviesbureaus gaan werken. Directies en leerkrachten zijn een willige prooi voor al deze ‘deskundigen’ en dat leidt zelden tot beter onderwijs maar vaak tot frustratie bij leerkrachten die door hun directies met dit soort ‘verbeteringen’ opgescheept worden. Veel leerkrachten wantrouwen wetenschap en ik kan ze helaas geen ongelijk geven.
    Dan het tweede punt: wetenschappers ontwikkelen geen onderwijs. Veel wetenschappers werken in meer of minder comfortabele baantjes en hebben geen idee van wat zich in de klassen en in de hoofden van leerkrachten afspeelt. Ze onderzoeken bv of een bepaalde interventie wel of niet werkt en waarom. Leerkrachten hebben niets aan die wetenschap. Die wetenschap moet nl eerst in onderwijs worden omgezet en dáár hebben leerkrachten dan wat aan. Sterker: daar zijn ze dolblij mee. Ik weet waarover ik het heb, want wetenschap omzetten in onderwijs is het grootste deel van mijn werk.
    Leerkrachten weten heel goed dat de methodes waarmee ze moeten werken niet deugen: dat ervaren ze dagelijks in de klas. Ze willen heel graag wat anders, maar de wetenschap doet wat dit betreft bitter weinig voor ze. Het wordt tijd dat de (onderwijs)wetenschap wat dit betreft eens gaat leveren. Ga kijken op de werkvloer, en zet je wetenschappelijke kennis en creativiteit in voor het ontwikkelen van goed onderwijs. En dan nog een laatste punt. Statistische kennis is niet het belangrijkste voor goed onderzoek. Het stellen van de juiste vragen en het bedenken van goede interventies is veel belangrijker. Daar schort het in veel onderzoeken aan. En ook dat komt omdat wetenschappers veel te weinig kijken op de werkvloer en slecht op de hoogte zijn van wat er in het onderwijs gebeurt.

    Like

  6. Onbekend's avatar
    jelmerevers Beantwoorden 4 oktober 2018 bij 13:15

    Punt wat gemist wordt is de aspiratie en de ambitie die er uitspreekt. Wat voor beroep wil je?

    En wat betreft het Voortgezet Onderwijs gaat het ook om vakliteratuur uit eigen en aanverwante disciplines. In mijn geval geschiedenis, politicologie, sociologie, politieke economie, internationale betrekkingen, etc. Er wordt van mij verwacht dat ik bijblijf. Wat ik ook doe overigens.

    En wat betreft “onderwijskunde” zijn er ook genoeg gebieden, ook uit eerder genoemde disciplines die ik vaak lees en waar ik behoefte aan heb om daar gemakkelijk toegang tot te krijgen. Daar kan ik in de meeste gevallen heel goed mee overweg. Sterker het was een voorwaarde om mijn graad te halen….

    Like

Geef een reactie of deel je eigen ervaringen. Graag met je volledige naam en achternaam ondertekenen, geen pseudoniemen. Anonieme reacties worden verwijderd.