Appen op de Fiets

Vandaag (14 december) verscheen in de Volkskrant een opiniestuk van mij over ‘appen’ op de fiets. Een goed begin, maar een verbod moet verder gaan. In het verkeer gaat het niet alleen om waar je ogen gericht zijn, maar ook om waar je je aandacht op richt. 

Ik moet eerlijk zeggen dat ik heel blij ben dat minister Schultz voornemens is appen op de fiets (eigenlijk gaat het om het bedienen van de touchscreen tijdens het fietsen) te verbieden. Inderdaad alle onderzoek – maar, hoop ik, ook gezond verstand – laat zien dat het wegkijken van het verkeer terwijl je tegelijkertijd aan het verkeer deelneemt zeer gevaarlijk en zelfs dodelijk kan zijn voor jezelf en voor anderen.

Maar minister Schultz gaat m.i. niet ver genoeg. Inmiddels laat een boekenkast vol onderzoek zien dat alleen het verdelen van onze aandacht gedurende het deelnemen aan het verkeer tot ongelukken leidt. Wij – mensen – zijn niet in staat om te multitasken; het uitvoeren van twee of meer informatieverwerkende- / denkprocessen tegelijkertijd. Belangrijk hier is dat het niet om geautomatiseerde handelingen zoals lopen, eten enzovoorts – al vragen deze handelingen ook enige aandacht, vooral in onbekende situaties zoals de straat oversteken in London! Wat wij wel kunnen, als informatieverwerkende wezens met maar 1 brein, is schakelen tussen taken die ons denken vereisen; zogenoemde task switching. Maar schakeling tussen taken brengt drie problemen met zich mee die allen ons handelen negatief beïnvloeden. Ten eerste leidt het schakelen tussen taken tot het maken van meer fouten bij de het uitvoeren van de taken. Ten tweede leidt schakelen tot het gebruik van meer tijd om de taken uit te voeren. En ten slotte leidt het schakelen tot een verlies aan concentratie en waarneming.

Wat betekent dit voor het verkeer. Bij het maneuvreren in het verkeer is het onze taak om goed en geconcentreerd op de weg te letten en dus alles goed waar te nemen – auto’s, fietsers, voetgangers, enzovoorts – zo dat wij dan nauwkeurig en snel kunnen handelen. Vaak moet je in een fractie van een seconde handelen. En wat als wij tegelijkertijd een tweede taak aan het uitvoeren zijn terwijl wij in onze auto of op onze fiets aan het rijden zijn waar wij ook over moeten denken zoals praten met iemand over de telefoon? Onderzoek laat zien dat wij reageren later en onnauwkeuriger op onverwachte verkeerssituaties omdat wij die situaties later of zelfs niet waarnemen (0,5 seconde later iets waarnemen bij 130 km/u betekent 18m later remmen oftewel bijna 5X de gemiddelde lengte van een auto in NL!). En het maakt niets uit of wij handsfree bellen of bellen met telefoon in de hand; het gaat niet om het fysieke handelen (een broodje eten en de auto besturen) maar om het mentale handelen (met onze gedachten ergens elders bezig zijn). Het gevolg is meer ongelukken, meer verkeersslachtoffers en meer verkeersdoden. Gek genoeg, een zeer ingenieus onderzoek laat zien dat ons rijgedrag nadeliger beïnvloedt wordt door telefoneren dan door het rijden met een slokje te veel op!

Met andere woorden: Minister Schultz, neem de nodige tweede stap en verbied alle gebruik van de telefoon in het verkeer, zowel bellen als appen.

Volg mij op Twitter @P_A_Kirschner

Herblog naar hartenlust

Paul A. Kirschner's avatar

Over Paul A. Kirschner

Nederlands: Paul A. Kirschner (1951) is Emeritus hoogleraar Onderwijspsychologie aan de Open Universiteit (Nederland), eredoctor (doctor honoris causa) aan Oulu University (Finland), Gastprofessor aan de Thomas More Hogeschool (België) en eigenaar van kirschner-ED. Hij was eerder Universiteitshoogleraar en hoogleraar Onderwijspsychologie aan de Open Universiteit, Visiting Professor Onderwijs met een leerstoel in Leren en Interactie in de Lerarenopleiding aan Oulu University, hoogleraar Onderwijswetenschappen aan de Universiteit Utrecht, hoogleraar Contact- en Afstandsonderwijs aan de Universiteit Maastricht en Visiting Professor aan de Open University of Catalonia (Spain). Hij is een internationaal erkende expert op zijn gebied met meer dan 350 wetenschappelijke publicaties. Hij heeft zitting gehad in de Onderwijsraad in de periode 2000-2004 en de Wetenschappelijk Technische Raad van SURF van 2009-2019. Hij is Fellow van de American Educational Research Association (NB de eerste Europeaan aan wie deze eer werd toegekend), de International Society of the Learning Sciences en de Netherlands Institute for Advanced Study in the Humanities and Social Science of the Royal Dutch Academy of Sciences (NIAS-KNAW). Hij was president van de International Society of the Learning Sciences in de periode 2010-2011. Hij is hoofdredacteur van de Journal of Computer Assisted Learning en commissioning editor van Computers in Human Behavior. Hij heeft veel boeken (mede)geschreven, o.a. Ten steps to complex learning (Routledge/Erlbaum), Op de Schouders van Reuzen en Wijze Lessen: Twaalf Bouwstenen voor Effectieve Didactiek (beiden gratis verkrijgbaar op het web), twee boeken over mythes in het onderwijs Jongens zijn Slimmer dan Meisjes XL en Juffen zijn Toffer dan Meesters (beiden ook in het Engels verschenen), Evidence Informed Learning Design, and How Learning Happens: Seminal Works in Educational Psychology and What They Mean in Practice. Hij schrift ook regelmatig voor Didactief (de kolom KirschnerKiest over wat docenten kunnen met wetenschappelijke resultaten). Hij wordt gezien als expert op veel gebieden en vooral het ontwerpen van effectief, efficiënt en bevredigend onderwijs, computerondersteund samenwerkend leren (CSCL), mediagebruik in het onderwijs en het verwerven van complex cognitieve vaardigheden. English: Paul A. Kirschner, dr.h.c. (1951) is Emeritus Professor Educational Psychology at the Open University of the Netherlands, Guest Professor at the Thomas More University of Applied Science in Mechelen, Belgium, Honorary Doctor (Doctor Honoris Causa) at the University of Oulu, Finland, and owner of kirschner-ED which carries out educational consultancy, masterclasses for teachers, school heads and educational policy makers, and keynotes/presentations at conferences and other educational get-togethers. He is a Research Fellow of the American Educational Research Association, the International Society of the Learning Sciences, and the Netherlands Institute for Advanced Study in the Humanities and Social Science. He is a past President (2010-2011) of the International Society of the Learning Sciences and former member of the Dutch Educational Council and the Scientific Technical Council of the Foundation for University Computing Facilities (SURF WTR). He is chief editor of Journal of Computer Assisted Learning and commissioning editor of Computers in Human Behavior. He has also published more than 350 scientific articles as well as many popular articles for teacher journals. As for books, he is co-author of How Learning Happens: Seminal Works in Educational Psychology, Evidence Informed Learning Design, Urban Myths about Learning and Education and More Urban Myths about Learning and Education as well as of the highly successful book Ten Steps to Complex Learning, and editor of two other books (Visualizing Argumentation and What we know about CSCL). He is seen as an expert in many areas and in particular the design of effective, efficient and enjoyable education, computer-supported collaborative learning (CSCL), media use in education, and the acquisition of complex cognitive skills.

2 Reacties naar “Appen op de Fiets”

Geef een reactie op Pedro Reactie annuleren