Onderstaand commentaar publiceerde ik eerder op de Utrechtse Onderwijswetenschappen blog onder de titel: Directe instructie: Game, set and match. Ik heb de tekst ongewijzigd gelaten.
In zijn opiniestuk “De mythe van directe instructie” op de blog van Utrechtse Onderwijswetenschappen, bekritiseert professor Rob Martens de methode van directe instructie en haar voorstanders. Martens richt zijn kritiek niet op de methode zelf, maar op de personen die deze promoten, die hij als fanatiek en onveranderlijk neerzet. Hij beschuldigt hen ervan alleen directe instructie als effectief te beschouwen, maar biedt weinig concrete bewijzen voor deze bewering.
Martens bekritiseert vooral de cognitive load theory (CLT), die vaak wordt aangehaald door voorstanders van directe instructie, en wijst op tekortkomingen zoals het negeren van motivatie. De schrijver van het commentaar vindt Martens’ argumenten zwak en beschouwt zijn kritiek op CLT als een misleidende aanval. Hij merkt op dat Martens’ voorkeur voor de zelfdeterminatietheorie (SDT) niet noodzakelijkerwijs beter onderbouwd is.
Martens’ artikel eindigt met een vergelijking van CLT en SDT, waarbij hij SDT als winnaar presenteert op basis van publicaties. De schrijver van het commentaar ziet dit als een oppervlakkige maatstaf en beschouwt Martens’ betoog als ineffectief en onvoldoende onderbouwd.
Lees het volledige artikel op Wij-leren.nl via deze link: https://wij-leren.nl/reactie-op-rob-martens-de-mythe-van-directe-instructie.php

2 juli 2019 


Hear, hear!
LikeLike
Johan Huizinga en zijn vriendelijke tweestrijd……. de motor van vooruitgang, niet alleen in de wetenschap! Hoe wijs moet je zijn om maar in zijn schaduw te kunnen staan en denken. Ik zou zeggen: Zoek hulp bij mensen waarvan je mag verwachten dat zij verder op weg zijn om die noodzakelijke wijsheid te benaderen…… Realiseer je dat verwijten, framing en clownesk/bijdehand-gedrag hierbij niet helpen.
LikeLike
Beste Casper,
Uit mijn hart gegrepen. De stelligheid van toon verraadt ofwel overmoedigheid of angst. Geen van beide houdingen zijn behulpzaam bij een zindelijke discussie.
Partiële directe instructie kan heel goed samengaan met intrinsieke motivatie, zo is mijn praktijkervaring. Het is mijns inziens van belang meerdere invalshoeken te kunnen hanteren, inclusief een goede kennis van en verstandhouding met de leerlingen. Wat de zelfdeterminatie theorie betreft, ik vind die ernstig te kort schieten wat betreft de onderlinge verhouding. Over het aspect relatie met betrekking tot motivatie valt veel meer te zeggen dan gewoonweg gedaan wordt. Zie bijv. http://vdlginfo.nl/wp-content/uploads/2016/07/17-2-Banning.pdf
Bill Banning
LikeLike
Voor wat betreft je argument over samengaan: dat was nou precies wat ik beoogde te zeggen met mijn artikel, dus daar zijn we het helemaal over eens. Misschien was ik toch niet duidelijk genoeg, maar…goed lezen helpt ook bij een ‘zindelijke discussie’.
LikeLike
In de draad onder mijn artikel ‘ de mythe van directe instructie’ zie je mijn reactie. Ik laat het daar even staan om te voorkomen dat er twee draden naar aanleiding van slechts een artikel ontstaan.
LikeLike