Nieuwe post op Kleutergewijs
Losse stukjes of ‘loose parts’ hebben een onweerstaanbare aantrekkingskracht op jonge kinderen. Alles is mogelijk: keien, takken, plankjes, linten, ringen, wasspelden, lepels, buizen … De ‘theory of loose parts’ verduidelijkt waarom dit soort materiaal zo magisch en ontwikkelingsrijk is. Bovendien vind je een waaier aan ideeën voor milieuverrijking als je via Google afbeeldingen zoekt via de zoekterm ‘loose parts’.
Wat zijn ‘loose parts’?
‘Loose parts’ zijn losse dingen die kinderen kunnen manipuleren, verplaatsen en combineren op oneindig veel manieren. Het gaat dus om veelzijdige materialen. Ze moeten niet op één vaste manier gebruikt worden, wat wel het geval is bij bijvoorbeeld een puzzel of een speelgoedauto. Kinderen kunnen zelf kiezen hoe ze spelen met de losse stukjes en zelf creaties maken.
De theorie van de losse stukjes
Landschapsarchitect Simon Nicholson (1971) formuleert de theorie als volgt: “De mate van vindingrijkheid, creativiteit en ontdekkingen die een omgeving uitlokt is…
View original post 355 woorden meer

19 oktober 2016 


Nog geen reacties ... Wees de eerste die een reactie plaatst!