Gisteren werd het nieuwe boek van Maarten Simons en Jan Masschelein voorgesteld in Leuven. Het onderwerp is brandend actueel: grenzen van personalisering.

Waar vandaag gepersonaliseerd onderwijs bijna een evidentie lijkt, willen de twee Leuvense pedagogen hier bewust vragen bij stellen. Sluiten we het kind niet op in zijn eigenheid als we personaliseren? Moeten we de wereld van het kind niet vergroten?

Is onze focus op talenten in onderwijs, niet vooral een economisch verhaal geworden? Want we willen geen onbenut talent verloren laten gaan?

 

Je zou kunnen denken dat de eerste twee een element zijn van het derde, maar dat is niet zo. Een school moet vrij maken van je achtergrond en op die manier je even gelijk maken als leerling, waardoor je volgende tweet kan begrijpen:

Nog een paar dingen die ik gisteren Twittergewijs noteerde:

Ondertussen behoorlijk ver in het boekje. Ik sprak gisteren met beide auteurs en ze kozen bewust voor een radicaal standpunt net om de ogenschijnlijke evidentie van het hedendaagse onderwijsdenken in vraag te stellen. Daarom is de kans groot dat je – net als ik – een paar keer zal denken bij het lezen van het boek dat ze wel heel erg ver gaan. Dus, nee, ik kan niet zeggen dat ik het met allemaal even eens ben, maar ben ik blij met deze stem? Zeer zeker.

Dus doe jezelf ook een plezier en laat je uitdagen.

De leerling centraal in het onderwijs? werd uitgegeven door Acco.

0 0 votes
Article Rating
Abonneren
Abonneren op
guest

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

1 Reactie
nieuwste
oudste meest gestemd
Inline Feedbacks
View all comments

Category

onderwijs