Ik ben geabonneerd op een Amerikaanse nieuwsbrief over onderwijs en wetenschap. Wekelijks krijg ik een memo met een stuk of acht attenderingen op interessante, uit de wetenschap komende, “weetjes”. Gisteren kreeg ik een memo over “De deugden van één ding tegelijk doen (wat in de memo single tasking wordt genoemd). Kort samengevat komt het neer op:
- Onderbrekingen – zelfs als ze maar twee of drie seconden duren – kunnen het aantal fouten die je op een taak maakt verdubbelen (meer tijd, minder accuraat).
- Wij hebben een eindig aantal neuronale bronnen die uitgeput raken iedere keer wij schakelen tussen activiteiten, wat 400 of meer keer per dag kan gebeuren!
- Multitasken is cognitief uitputtend. Het is een van de redenen waarom wij uitgeput voelen aan het einde van de dag.
- Hoe meer wij multitasken, hoe meer afleidbaar wij worden (zie ook onderzoek van Ophir en Nass in Stanford).
- Multitasken is zelfversterkend: hoe meer wij ons laten afleiden, hoe meer wij de noodzaak voelen om afgeleid te worden (zie mijn eerdere blog met verontrustende nieuws over digital natives).
- Schakelen tussen activiteiten verlaagt ons genieten van ieder afzonderlijke activiteit.
- Als jouw GSM duidelijk zichtbaar is verlaagt dat den empathie en en rapport tussen twee mensen die in gesprek zijn met elkaar.
- En de contra-intuïtief slotsom: multitaskers bereiken minder dan single-taskers.
Basis hiervoor was het artikel Drop Everything and Read This van Verena von Pfetten (1 mei 2016) in de New York Times http://www.nytimes.com/2016/05/01/fashion/monotasking-drop-everything-and-read-this-story.html
Het artikel bevat ook links naar de oorspronkelijke wetenschappelijke bronnen.