Dit nieuw rapport van National Council on Teacher Quality.dat ik vond via Neurobonkers stelt een zeer eenvoudige vraag: als we weten wat zeker werkt om kinderen te doen leren in de klas, komt dit ook voor in de lerarenopleidingen en in de handboeken die de lerarenopleidingen gebruiken.
Het antwoord voor de onderzochte handboeken en opleidingen in de VS is behoorlijk vernietigend.
Van de 6 strategieën waar men naar keek (en die dus aanbevolen worden), bleek geen enkel handboek ze allemaal te bevatten en degelijk te beschrijven. Slechts enkele handboeken of cursussen bevatten een of twee van de zes strategieën. Nouja, bevatten? Ze krijgen meestal een vermelding van 1 of 2 zinnen.
Maar men keek ook verder. Hoe wetenschappelijk onderbouwd zijn de handboeken? Ehm…
Neurobonkers is vermoedelijk correct als hij besluit dat de meeste (Amerikaanse) handboeken gebruikt in lerarenopleidingen vaak wel onderwijsmythes bevatten, veel elementen die eerder anekdotisch van aard zijn, maar tegelijkertijd essentiële informatie missen.
Ik ben in deze tekst bewust wat gemeen geweest. Wat zijn namelijk nu die 6 effectieve strategieën. Dit zijn ze samengevat (en je kan ze hier downloaden):
En nu de vraag, beste collega’s, geven wij deze allemaal terdege in onze opleidingen?