De voorbije jaren zag ik het te vaak gebeuren. Je zit in een zaal vol leerkrachten of directeurs en vooraan staat er een spreker – meestal van buiten het onderwijs – die op een charismatische en grappige manier, de hele zaal beledigt als zijn ze schapen, verouderd, overbodig,… Je kan het ook in veel gedeelde video’s zien, zoals deze van Ken Robinson of die van Prince EA. Deze video’s zijn niet noodzakelijk echt correct (bvb Robinson) of helemaal fout (bvb Prince EA), maar ze worden toch massaal gedeeld, vaak door onderwijsmensen zelf.

Dit kan deels zijn omwille van een zelfkritische geest, waarbij leerkrachten zelf denken: het moet steeds beter. Het kan zijn vanuit een eigen ongemak over hoe bepaalde zaken lopen binnen het onderwijs. Soms is het ook gewoon goed dat iemand van buitenaf kijkt naar waar je mee bezig bent, maar dan graag iemand die verder gaat dan kretologie.

Maar… ik zie het andere te weinig. Veel te weinig. Leerkrachten en directeurs die trots vertellen waar ze mee bezig zijn. Die tegen goeroes zeggen dat ze niet weten waarover ze praten, maar dat ze gerust even een paar maanden mogen komen meedraaien. Die technofreaks erop wijzen dat deze een zoveelste utopisch beeld schetsen dat binnen 2 jaar achterhaald is en waar onderhuids vooral ongelijkheid een centraal thema is, terwijl onderwijs alle kinderen moet helpen.

Er gebeuren veel mooie dingen in het onderwijs, genoeg om trots op te zijn. Er blijft genoeg werk aan de winkel – zoals in elke sector – om niet zelfgenoegzaam te zijn. Maar een beetje meer trots en zelfbewustzijn, zou er misschien kunnen voor zorgen dat meer mensen voor onderwijs kiezen. Dat minder mensen vragen aan toekomstige leerkrachten of ze niets beter konden vinden.

Het lerarentekort zullen we zo niet alleen kunnen oplossen, de overheid heeft ook nog werk, maar het is wel wat we zelf kunnen doen. Vandaag wordt de Global Teacher Price uitgereikt. Dit is een mooi initiatief om het mooie in de verf te zetten. Maar laten we samen meer tonen dat de winnaar gelukkig geen uitzondering is.