Misschien herinner je je nog hoe Dylan William geen vingers wou zien in de The Classroom Experiment om zo iedereen aan het denken te zetten? Een nieuw onderzoek dat net op de valreep in 2016 gepubliceerd werd, toont het mogelijk negatieve effect van vingers vragen in de klas om te weten wie het weet op ongelijkheid.

Het onderzoek van Goudeau and Croizet dat ik via de blog van The Learning Scientists vond, bestond uit drie experimenten. Bij het eerste experiment werden leerlingen uit het vierde leerjaar random aan 2 groepen toegewezen, een groep waar de hand wel opgestoken moest worden en een groep waar kinderen niet mochten tonen dat ze het antwoord wisten op een van de 15 vragen die achtereenvolgens op een scherm werden getoond.

Vervolgens werd gekeken welke invloed dit had op de resultaten in relatie tot de SES:

Om een mogelijke verklaring te krijgen, werd in een tweede onderzoek werd gekeken naar hoe het vertrouwd zijn met de schoolse cultuur een rol speelde (ja, dus, met gelijkaardige resultaten) en in een derde onderzoek werd vergeleken wat het effect was van vertellen dat sommige kinderen al meer ervaring hadden met een aanpak dan andere (versus dit niet benadrukken terwijl de verschillen er wel ook waren). Dit zorgde voor omgekeerde resultaten, alsof het een vorm van schaamte wegnam (‘aha, de andere waren gewoon al voorbereid’).

Wat is de essentie?

The researchers showed that educational contexts can amplify achievement gaps between social classes. Asking students to raise their hand to signal their achievement (when they knew an answer) highlights differences in performance between students, making it more visible. This can lead to students in lower social classes, or with lower familiarity with a task, to perform even worse than they would have. In other words, highlighting performance gaps with no explanation for the gap can make the gap even wider! However, making students aware of the fact that some are more familiar with the tasks, due to extra training, can mitigate these issues.

De nadruk op verschillen leggen zonder duiding waarom de verschillen ontstonden kan dus de kloof tussen sterk en zwak door achtergrond vergroten.

Abstract van het onderzoek:

Three studies conducted among fifth and sixth graders examined how school contexts disrupt the achievement of working-class students by staging unfair comparison with their advantaged middle-class peers. In regular classrooms, differences in performance among students are usually showcased in a way that does not acknowledge the advantage (i.e., higher cultural capital) experienced by middle-class students, whose upbringing affords them more familiarity with the academic culture than their working-class peers have. Results of Study 1 revealed that rendering differences in performance visible in the classroom by having students raise their hands was enough to undermine the achievement of working-class students. In Studies 2 and 3, we manipulated students’ familiarity with an arbitrary standard as a proxy for social class. Our results suggest that classroom settings that make differences in performance visible undermine the achievement of the students who are less familiar with academic culture. In Study 3, we showed that being aware of the advantage in familiarity with a task restores the performance of the students who have less familiarity with the task.