Kindercoach Dorien Kok zet grote vraagtekens bij de meerkeuzevragen van de Citotoetsen. Het gaat dan met name om toetsing van de spellingvaardigheid, waarbij volgens de toetsmaker slechts één antwoord juist is, terwijl er goede argumenten zijn waarom ook andere antwoorden goed kunnen zijn. Vooral voor kinderen die op een andere manier denken, (hoog)begaafde of creatieve kinderen, maar ook kinderen met een niet-Nederlandse achtergrond, kunnen daardoor in de war raken en onder hun eigenlijke niveau scoren.
Dorien geeft een paar hilarische voorbeelden van toetsvragen, maar het probleem is serieus: je kunt je afvragen wat dit soort toetsen meet. Die vraag stelt ook Ben Wilbrink (link in Doriens stuk) over wiskundetoetsen. We kunnen dan ook betwijfelen of het voortdurende toetsen op de basisschool kinderen verder helpt in hun ontwikkeling en of Citotoetsen een valide en betrouwbaar hulpmiddel zijn bij de begeleiding van individuele kinderen.

Dick van der Wateren

Als blogger en onderwijsauteur denk ik na over onderwijs en pedagogiek. In 2016 verscheen bij Uitgeverij Ten Brink mijn boek 'Verwondering' waarin ik een lans breek voor onderwijs op basis van vragen die leerlingen zelf bedenken. In 2020 verscheen mijn boek De Denkende Klas bij LannooCampus met praktische aanwijzingen om met leerlingen dieper te denken. Als vo-docent heb ik talentvolle en begaafde leerlingen begeleid die meer uitdaging nodig hebben, en leerlingen gecoacht met diverse problemen - onderpresteren, perfectionisme, levensvragen. Na een lang leven in het onderwijs en de wetenschap ben ik in 2017 een filosofische praktijk begonnen, De Verwondering, in Amsterdam. Daar heb ik gesprekken met volwassenen zowel als jongeren over levensvragen, zingeving, werk, studie, relaties.