Bob Greaves, professor van Media Arts, schreef dat intieme bekendheid van een geleerde in haar/zijn domein van expertise vereist is. Volgens hem is het gevaarlijk wanneer een expert op één gebied denkt dat haar/zijn niveau van kritisch denken aldaar ook mogelijk is op gebieden waar zij geen intieme bekendheid hebben. In de Volkskrant van donderdag 9 januari jl. was er een artikel over een nieuw boek van Amy Chua, auteur van het in 2011 verschenen boek Strijdlied van de Tijgermoeder over haar strijd om haar dochters in de Verenigde Staten op Chinese wijze op te voeden. In haar nieuwe boek, geschreven met haar man Jed Rubenfeld en getiteld The Triple Package, beschrijft zij drie persoonskenmerken – superioriteit, onzekerheid en bedwingen van impulsiviteit – die gecombineerd de basis voor het ideale menselijk ras vormen!

Ik ga het boek niet recenseren maar het over iets anders hebben. De Volkskrant meldt dat zij en haar man doceren/hoogleraren zijn aan de “prestigieuze Yale University”. Ik neem aan om te laten zien dat beide boeken niet geschreven zijn door zomaar iemand. Mijn probleem is dat ik via Google erachter kom dat zij rechtsgeleerden/juridische experts zijn, zij op het gebied van internationale bedrijven, etnische conflicten en globalisering en hij op het gebied van staats- en grondwetsrecht. Met andere woorden, deze twee geleerden hebben geen enkele expertise op het gebied waarover zij schrijven (bijvoorbeeld sociologie, antropologie, onderwijswetenschap), maar doen alsof dat wel zo is en ook door het brede publiek als zodanig erkend worden.

Daniel Willingham geeft in zijn boek When can you trust the experts: How to tell good science from bad in education vier vuistregels voor het nagaan of een voorgestelde oplossing voor een (onderwijs)probleem de moeite waard is. Een daarvan is “trace it,” (spoor het op), waarmee hij bedoelt dat je de geloofwaardigheid en motivatie van de persoon die de oplossing ‘pusht’ nagaat en ervoor waarschuwt ingepakt te worden door (soms niet ter zake doende) titels en kwalificaties (EN: credentials).

Mijn probleem hier is dat naast het Dunning-Krugereffect, waardoor incompetente mensen hun incompetentie niet inzien (zie mijn eerdere blog hierover), hier sprake is van een ander effect, namelijk waar experts op één gebied menen dat zij dus ook gezaghebbend (mogen) zijn op gebieden waar zij eigenlijk geen verstand van hebben. Bij mijn weten is hier geen naam voor, dus bij deze: “expertise generalisation”. Verder, naast mijn probleem met deze algemene experts, heb ik een probleem met de ‘verkondigers’ (hier de Volkskrant, maar overal te vinden), die niet kritisch hiernaar kijken en alleen maar staan te roeptoeteren.

Om weer af te sluiten met Bob Greaves: “We all get a bit foolish when we stray outside the ‘boundaries’ of personal expertise.”

Deze bijdrage is verschenen in het januarinummer van COTimes van [campus]OrléoN (http://www.campusorleon.nl/)

0 0 votes
Article Rating
Abonneren
Abonneren op
guest

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

10 Reacties
nieuwste
oudste meest gestemd
Inline Feedbacks
View all comments

About Paul Kirschner

Nederlands: Prof. dr. Paul A. Kirschner, dr.h.c. is Universiteishoogleraar en hoogleraar Onderwijspsychologie aan de Open Universiteit. Hij is ook Visiting Professor Onderwijs met een leerstoel in Leren en Interactie in de Lerarenopleiding aan Oulu University (Finland) waar hij ook een Eredoctoraat heeft (doctor honoris causa). Hij is een internationaal erkende expert op zijn gebied en heeft zitting gehad in de Onderwijsraad in de periode 2000-2004 en is lid van de Wetenschappelijk Technische Raad van SURF. Hij is Fellow of the American Educational Research Association (AERA; NB de eerste Europeaan aan wie deze eer werd toegekend), de International Society of the Learning Sciences (ISLS) en van de Netherlands Institute for Advanced Study in the Humanities and Social Science of the Royal Dutch Academy of Sciences (NIAS-KNAW). Hij was President van de International Society for the Learning Sciences (ISLS) in de periode 2010-2011. Hij is Hoofdredacteur van de Journal of Computer Assisted Learning en Commissioning Editor van Computers in Human Behavior, en hij is auteur van Ten steps to complex learning (Routledge/Erlbaum). Hij schrift ook regelmatig voor Didactief (de kolom KirschnerKiest over wat docenten kunnen met wetenschappelijke resultaten). Hij is ook medeauteur van het boek Jongens zijn slimmer dan meisjes XL (EN: Urban Myths about Learning and Education). Hij wordt gezien als expert op veel gebieden en vooral computerondersteund samenwerkend leren (CSCL), het ontwerpen van innovatieve, elektronische leeromgevingen, mediagebruik in het onderwijs en het verwerven van complex cognitieve vaardigheden. English: Paul A. Kirschner (1951) is Distinguished University Professor and professor of Educational Psychology at the Open University of the Netherlands as well as Visiting Professor of Education with a special emphasis on Learning and Interaction in Teacher Education at the University of Oulu, Finland where he was also honoured with an Honorary Doctorate (doctor honoris causa). He was previously professor of Educational Psychology and Programme Director of the Fostering Effective, Efficient and Enjoyable Learning environments (FEEEL) programme at the Welten Institute, Research Centre for Learning, Teaching and Technology at the Open University of the Netherlands. He is an internationally recognised expert in the fields of educational psychology and instructional design. He is Research Fellow of the American Educational Research Association and the Netherlands Institute for Advanced Study in the Humanities and Social Science. He was President of the International Society for the Learning Sciences (ISLS) in 2010-2011, member of both the ISLS CSCL Board and the Executive Committee of the Society and he is an AERA Research Fellow (the first European to receive this honour). He is currently a member of the Scientific Technical Council of the Foundation for University Computing Facilities (SURF WTR) in the Netherlands and was a member of the Dutch Educational Council and, as such, was advisor to the Minister of Education (2000-2004). He is chief editor of the Journal of Computer Assisted Learning, commissioning editor of Computers in Human Behavior, and has published two very successful books: Ten Steps to Complex Learning (now in its third revised edition and translated/published in Korea and China) and Urban Legends about Learning and Education (also in Dutch, Swedish, and Chinese). He also co-edited two other books (Visualizing Argumentation and What we know about CSCL). His areas of expertise include interaction in learning, collaboration for learning (computer supported collaborative learning), and regulation of learning.

Category

onderzoek